به نقل از «همشهری آنلاین»

رئیس‌جمهور چین برای نخستین بار پس از پاندمی کرونا از این کشور خارج می‌شود | دیدار مهم رهبران چین و روسیه در سمرقند

تاریخ انتشار: ۲۰ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۹۰۴۳۸

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از رویترز این سفر که نخستین سفر خارجی شی از هنگام شروع پاندمی کووید-۱۹ است، نشان می‌دهد که او از تسلطش بر قدرت در چین اطمینان دارد و وضعیت جهان درگیر چه بحران‌های متعددی است، از رویارویی روسیه با غرب بر سر اوکراین گرفته تا بحران تایوان و نگرانی درباره رکود اقتصاد جهانی.

شی قرار است روز چهارشنبه دیداری رسمی از قزاقستان داشته باشد و بعد در اجلاس سازمان همکاری‌های شانگهای در سمرقند، شهر باستانی راه ابریشم در ازبکستان با پوتین دیدار کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

یوری اوشکوف، دستیار سیاست خارجی پوتین هفته پیش به خبرنگاران گفته بود که انتظار می‌رود پوتین با شی در این اجلاس دیدار کند. اما کرملین تا به حال جزئیاتی درباره موضوعات مورد گفتگوی دو رهبر ارائه نکرده است. چین هم هنوز جزئیات برنامه‌های سفر شی را اعلام نکرده است.

این دیدار فرصتی را در اختیار شی قرار می‌دهد که بر نفوذ سیاسی خود تاکید کند و پوتین هم می‌تواند گرایش روسیه به سوی آسیا را به نمایش بگذارد؛ هر دوی این رهبران نیز می‌توانند مخالفت خود با آمریکا را درست در هنگامی که غرب به دنبال مجازات کردن روسیه بر سر جنگ اوکراین است، به نمایش بگذارند.

عمیق‌تر کردن همکاری «بدون حد و مرز» میان چین به عنوان ابرقدرتی در حال ظهور و روسیه به عنوان غول منابع طبیعی یکی از جالب‌توجه‌ترین تحولات ژئوپلیتیکی در سال‌های اخیر است که غرب با اضطراب آن را زیر نظر دارد.

روسیه که زمانی در شکل اتحاد شوروی شریک ارشد در سلسله مراتب جهانی کمونیستی به شمار می‌رفت، پس از سقوط اتحاد شوروی در سال ۱۹۹۱ اکنون در مقابل چین کمونیست که پیش‌بینی  می‌شود در دهه آینده جای آمریکا به عنوان بزرگترین اقتصاد جهان را بگیرد، شریک کوچگتر به حساب می‌آید.

گرچه تضادهایی تاریخی در همکاری میان چین و روسیه وجود داشته است، اما به نظر نمی‌رسد شی قصد داشته باشد از حمایت از پوتین در جدی‌ترین رویارویی روسیه با غرب از هنگام پایان دوران جنگ سرد یعنی جنگ در اوکراین دست بردارد.

در عوض این دو رهبر ۶۹ ساله در حال عمیق‌تر کردن پیوندهایشان هستند. میزان دادوستد  میان روسیه و چین در ۷ ماهه اول سال ۲۰۲۲ تقریبا ۳۰ درصد افزایش یافته است.

شی به مقامی تاریخی می‌رسد

انتظار می‌رود که شی در کنگره بعدی حزب کمونیست که در ۱۶ اکتبر (۲۴ مهر) شروع می‌شود بر خلاف رویه معمول رهبران پیشین چین یعنی بازنشستگی پس از رسیدن به ۶۸ سالگی یا دو دوره رهبری حزب- برای سومین دوره پنج‌ساله به عنوان رهبر این حزب انتخاب شود.

یا اینکه شی از هنگام رسیدن به مقام رئیس‌جمهور چین در سال ۲۰۱۳،  تا به حال ۳۸ بار به طور شخصی با پوتین ملاقات کرده است، هنوز ملاقات رودررویی با جو بایدن از هنگام انتخاب او به مقام رئیس‌جمهور آمریکا در سال ۲۰۲۱ نداشته است.

شی در ماه فوریه (اسفند) درست چند هفته پیش از شروع جنگ در اوکراین با پوتین ملاقات کرد. شی و پوتین در این ملاقات که در افتتاحیه بازی‌های المپیک زمستانی پکن انجام شد، همکاری «بدون حد و مرزی» میان دو کشور و حمایت دوجانبه از یکدیگر در بحران‌های اوکراین و تایوان را اعلام کردند و وعده اتحاد بیشتر در مقابل غرب را دادند.

تحلیل‌گران امور چین می‌گویند مهمترین نشانه اهمیت دیدار میان رهبران چین و روسیه این است که شی برای نخستین بار از شروع پاندمی کرونا در آستانه تشکیل کنگره حزب کمونیست برای انجام این دیدار از کشور خارج می‌شود.این اقدام نشان می‌ٔهد که او کاملا از موقعیت خود درون چین مطمئن است و هیچ خطری احساس نمی‌کند.

شی که پسر یک انقلابی کمونیست است، در آستانه رسیدن به مقام رهبری حزب کمونیست برای سومین دوره در بیستمین کنگره این حزب در ماه آینده است و به این ترتیب از لحاظ مدت رهبری در کنار چهره‌هایی مانند مائو تسه‌تونگ بنیانگذار چین کمونیست و دنگ شیائو پینگ که اصلاحاتش چین را به یک ابرقدرت جهانی بدل کرد، قرار می‌گیرد.

کد خبر 705032 برچسب‌ها روسیه - ولادیمیر پوتین روسیه چین اجلاس شانگهای

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: روسیه ولادیمیر پوتین روسیه چین اجلاس شانگهای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۹۰۴۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پایان پوتین؟!

برخی معتقدند مانند اتحاد جماهیر شوروی، رئیس‌جمهور فعلی روسیه هم شکننده است. اما آن‌ها خیلی چیزها را نادیده می‌انگارند.

به گزارش خبرآنلاین، پیتر روتلند در تحلیلی برای ریسپانسیبل استیت کرفت وابسته به «اندیشکده کوئینسی» نوشت: ماکسیم ساموروکوف از مرکز کارنگی اخیرا مقاله‌ای را باعنوان «رژیم شکننده پوتین» در فارن افرز منتشر کرده است. او نوشته مانند آنچه در گذشته برای شوروی اتفاق افتاد، سیستم پوتین هم همیشه درحال فروپاشی است.

این استدلال بر اساس یک قیاس تاریخی شکل گرفته است. طبق این قیاس نظام شوروی، قوی و تغییرناپذیر به نظر می‌رسید و عملاً هیچکس فروپاشی آن را پیش‌بینی نمی‌کرد. اما در نهایت شوروی فروپاشید. به همین‌ترتیب، سیستم پوتین در حال‌حاضر قدرتمند و مقاوم به نظر می‌رسد و کمتر کسی می‌تواند فروپاشی آن را تصور کند. اما در نهایت این سیستم هم مانند شوروی، دچار فروپاشی خواهد شد.

مشخص است که چرا این استدلال برای فارن‌افرز دارای جذابیت است. پندار آرزومندانه همیشه مخاطب را جذب می‌کند. مردم دوست دارند آنچه را که می‌خواهند بشنوند را به آن‌ها بگویند. بدون هیچ چشم‌اندازی برای یک ضدحمله موفق در اوکراین، محتمل‌ترین سناریویی که باعث می‌شود کی‌یف در جنگ پیروز شود، فروپاشی رژیم پوتین در روسیه است.

قیاس‌های تاریخی می‌توانند جذاب؛ اما گمراه کننده باشند. چرا که ممکن است توجه ما را بر شباهت‌های سطحی متمرکز کنند، در حالی که تفاوت‌های ساختاری را نادیده می‌گیرند. چندین دلیل مهم وجود دارد که مشخص می‌کند نظام پوتین در مکان بسیار متفاوتی با اتحاد جماهیر شوروی در دوره پرسترویکا قرار دارد.

اول اینکه میخائیل گورباچف تنها شش سال در روسیه قدرت را به دست داشت و هرگز نتوانست کنترل موثری بر حلقه داخلی رهبران شوروی داشته یا تغییری در بروکراسی ایجاد کند. در نتیجه او نتوانست ابتکارات سیاسی خود را اجرایی کند و ناچار شد تصمیمات رادیکال‌تری را اتخاذ کند که کل سیستم را بی‌ثبات می‌کرد.

در مقابل پوتین پس از به قدرت رسیدن در سال دو هزار خیلی سریع بر نخبگان رقیب کنترل پیدا کرده و مکانیسم قدرت عمودی را احیا کرد. او ۲۴ سال است که در قدرت بوده و اکثر تحلیل‌گران موافقند که پایه‌های اصلی رژیم او آنقدر قوی است که احتمالا حتی از مرگ بنیان‌گذار خود هم جان سالم به‌در می‌برد.

مسائل دوم این است: یکی از عوامل مهم در فروپاشی اتحادجماهیرشوروی این واقعیت بود که این کشور در یک جنگ در افغانستان بود و قابلیت پیروز بیرون آمدن از آن را نداشت. بنابراین اتحادجماهیر شوروی مجبور شد که با غرب وارد مذاکره شود. روسیه در حال جنگ در اوکراین است که هنوز اطمینان دارد که می‌تواند در آن پیروز شود.

مورد سوم اینکه اتحادجماهیر شوروی ورشکسته شده بود، کسری تجاری داشت و از خارج پول قرض می‌گرفت. در مقابل با وجود تحریم‌های غرب، روسیه در سال گذشته ۵۰ میلیارد دلار مازاد تجاری داشته است. اقتصاد برنامه‌ریزی شده شوروی سفت و سخت و ویران‌کننده بود و دولت در گودالی از یارانه‌های دولتی فرو رفته بود. روسیه کنونی دارای یک اقتصاد سرمایه‌داری پویا است که به‌خوبی در اقتصاد جهانی در اقتصاد جهانی ادغام شده و کارآفرینان مهارت خوبی در دور زدن تحریم‌های غرب دارند.

نکته چهارم این است که اتحاد جماهیر شوروی، فدراسیونی بود که تنها ۵۲ درصد از جمعیت آن را روس‌ها تشکیل می‌دادند. اما روسیه پوتین یک کشور متمرکزتر است که ۸۲ درصد از جمعیت آن را روس‌ها تشکیل می‌دهند. مسلما برای روسیه احتمال شورش اسلام‌گرایان در قفقاز شمالی یک چالش امنیتی بالقوه است. اما منطقی که رمضان قدیروف رهبر چچن را تبدیل به یک رعیت وفادار برای مسکو کرده، در موارد دیگر هم صدق می‌کند. بر اساس این منطق بهتر است از جریان یارانه‌ای که از مسکو می‌رسد لذت ببرید و لامبورگینی سوار شوید تا اینکه گروزنی یکبار دیگر به تلی از آوار تبدیل شود. چچنی‌ها از جنگ‌های اول و دوم درس گرفته‌اند که استقلال‌طلبی ارزش تلاش را ندارد. هیچ‌یک از جمهوری‌های دیگر در فدراسیون روسیه هم علاقه‌ای به آغاز جنگ با مسکو ندارند.

حمله ۲۲ مارس ۲۰۲۴ به تالار شهر کراوکس، نه تنها یادآور این موضوع بود که اسلام‌گرایی افراطی همچنان یک تهدید امنیتی برای روسیه است بلکه نشاندهنده شکست اطلاعاتی گسترده سرویس‌های اطلاعاتی این کشور بود. ایالات‌متحده از قبل به آن‌ها هشدار داده بود که چنین حمله‌ای در راه است. آن‌ها باید نگهبانان مسلح را در تمام سالن‌های کنسرت در مسکو مستقر می‌کردند. بااین‌حال، حملاتی مانند کراوکس باعث تغییر رژیم در روسیه نمی‌شود. تروریست‌ها نه از قفقاز شمالی، بلکه از تاجیکستان آمده بودند. این نشان می‌دهد که هشت میلیون کارگر مهاجر از آسیای مرکزی یک خطر امنیتی بالقوه برای روسیه است. اما ارزش آن‌ها در اقتصاد روسیه که با مشکل نیروی کار کم مواجه است، حداقل در حال‌حاضر از چالش‌های امنیتی که ایجاد می‌کنند بیشتر است.

شورش واگنر در ژوئن ۲۰۲۳ یک تحول خارق‌العاده بود و جدی‌ترین تهدید برای ثبات رژیم پوتین از زمان تأسیس آن در سال دو هزار به حساب می‌آمد. ما هرگز نمی‌دانیم اگر یوگنی پریگوژین به عقب نرفته بود، چه رخ می‌داد. او به نیروهای خود دستور داده بود تا به سمت مسکو پیشروی کنند. اما آنچه می‌دانیم این است که قیام یا شورش واگنر در نهایت شکست خورد. پریگوژین مرده و به خاک سپرده شده و ثبات رژیم به سرعت برقرار شده است.

اجازه دادن به گروه واگنر برای توسعه و قدرت پیدا کردن تا جایی که بتواند آن شورش را به راه بیندازد، یک اشتباه جدی از سوی پوتین، پس از تصمیم او برای آغاز تهاجم تمام عیار به اوکراین بود. اما این یک اتفاق دور از ذهن باقی می‌ماند و نمی‌تواند به عنوان پایه‌ای برای سیاست ایالات متحده عمل کند.

برای پیروز شدن در دیپلماسی و جنگ نیاز به ارزیابی واقع‌بینانه از نقاط قوت و ضعف دشمن است. فروپاشی ناگهانی اتحاد جماهیر شوروی به ما یادآوری می‌کند که انتظار چیزهای غیرمنتظره را داشته باشیم. اما پوتین و رئیس جمهور چین شی جین پینگ از اشتباهات گورباچف درس خود را گرفته‌اند. واشنگتن نباید سیاست روسیه خود را با این فرض بسازد که صاعقه دو بار به یک مکان برخورد می‌کند.